Jasper Steverlinck

Jasper Steverlinck is eindelijk waar hij moet zijn. Bij de essentie. Geen weelderig ingepakte arrangementen. Geen technologische snufjes of nodeloze drukdoenerij. Zelfs geen modieus beatje links of rechts. Op Night Prayer draait het uitsluitend om songwriting in de puurste, meest directe vorm. Niets in de handen, niets in de mouwen. Alleen duidelijke zinnen en onverbloemde emoties.

Daar is tijd overheen gegaan. Véél tijd. Jasper’s vorige plaat – het met goud bekroonde Songs Of Innocence- dateert al van 2004. Tussendoor volgden nog twee succesvolle platen met Arid, maar gaandeweg werd het alsmaar duidelijker dat zijn toekomst zich buiten de band af zou spelen.

Het moest transparanter. Less is more. Geen nieuw inzicht, uiteraard. Alleen vergde het wél een andere manier van werken. Met meer rust. En meer ruimte om even stil te kunnen staan. Dicht bij huis werd een ervaren producer gevonden die deze visie deelde: Jean Blaute. En ook al staan er in de Brusselse ICP studio honderd gitaren ter beschikking, toch speelde Jasper alles in op zijn eigen Harmony. Want die klonk rauw en bluesy. Als de basisingrediënten goed zitten, heb je niet meer nodig. Hij zong elk nummer in één take in. Zonder trucs. Zonder knip- of plakwerk. Want er was geen plaats voor leugens in deze muziek. Het moest eerlijk zijn.

Op 24 november brengt hij dit alles, samen met enkele oude hits, in het Concertgebouw Brugge.