Concertgebouwseizoen 22-23: deze 3 wil ik niet missen!

Sterdirigent Iván Fischer en de zijnen willen iedereen aan de klassiek: kinderen, jongeren, ouders en ouderen. En daarvoor trekken ze niet alleen naar gerenommeerde concertzalen, maar ook naar minder evidente plekken zoals zorginstellingen, synagoges, scholen … Zo ontwikkelen ze een concertreeks specifiek op maat van kinderen met een autismespectrumstoornis. Met enkele spannende stukken laten de muzikanten zien wat voor bijzonders de instrumenten kunnen en hoe plezierig samen musiceren is.

Onder iedere vierkante meter aarde vinden we honderden kriebelbeestjes. Lief, vies, minuscuul en fascinerend … Insecten! We denken dat we ze kennen. Toch blijven ze ons verbazen en tot onze verbeelding spreken. Ook de allereerste filmmakers waren gefascineerd door de overdonderende grootsheid van zoveel kleins. Graaf mee naar de roots van de cinema. Een harpiste en violiste zorgen live voor een zoemende muzikale en theatrale begeleiding.

Nestel je knusjes in het universum van de Japanse slagwerker Tsubasa Hori en kunstenaar Sara Yu Zeebroek. Ze nemen je mee naar een wonderlijk geestenrijk, het feestelijk paradijs van Tsubasa’s voorouders dat in Japan uitgebreid wordt gevierd. Met Tsubasa’s stem en instrumenten – onder meer de meesterlijke taikodrum – en Sara Yu’s mysterieuze live-tekeningen weten ze tijdens deze familievoorstelling een eeuwenoude, magische wereld op te roepen.

‘In een tent waren er veel coole beelden van de natuur. Daartussen een mevrouw die mooie muziek maakte met een trommel.’

— Simone, 9 jaar

Centraal op scène staat een grote toverdoos, een reusachtige maquette van een oud theater. Een droommachine, zeg maar. Als de gordijnen open gaan, gebeuren er wonderen. Je moet het zien om het te geloven, alles wordt uit de kast gehaald om je mee te nemen in een droom, een wondere wereld waarvoor Purcell prachtige muziek schreef. Een zangeres en twee muzikanten zijn de ideale bondgenoten om de noten in al hun kleuren te laten schitteren. Ze begeleiden je tijdens deze familievoorstelling op de ondoorgrondelijke paden van de verbeelding.  

‘Hoge klanken en hoge pruiken. Soms leek het een poppenkast met beelden van de zee, dromen en reizen.’

— Marcel, 9 jaar