Brussels Philharmonic

De technologische vernieuwingen, de verse wonden van of de vlucht voor de oorlog: inspiratie te over voor componisten tijdens de naoorlogse jaren. Als een ode aan het industriële tijdperk past Prokofievs Tweede symfonie precies in de tijd waarin ze is geschreven. Vooral de eerste beweging is luidruchtige ‘wansmaak’: rauw, polyfoon en iconoclastisch. Met dit werk wilde Prokofiev zich in Parijs doen opmerken als modernist. Diezelfde schrijfstijl typeert ook Edgard Varèses Amériques. Met een monstrueus orkest en een bataljon aan slagwerkers en sirenes, verklankt hij de opwindende auditieve kakofonie die hij in New York, zijn nieuwe thuis, aantreft. Ravels prettig stotterende Pianoconcerto voor de linkerhand – geschreven in de jaren 1930 voor de in de oorlog verminkte Paul Wittgenstein – laat dan weer pianistieke bravoure en concerterende vermetelheid horen.