De Macht der Theaterlijke Dwaasheden

In 1984 betekende De Macht der Theaterlijke Dwaasheden voor Jan Fabre de definitieve internationale doorbraak. Bijna 30 jaar later reconstrueerde Fabre zijn 4,5 uur durende voorstelling scène per scène, beweging per beweging, met een jonge generatie performers. De huidige tijdsgeest waarin snelheid en nieuwe media een centrale plaats bekleden, maakt de voorstelling vandaag zo mogelijk nog radicaler dan ze toen al was. ‘We gaan nu anders om met het fysieke lichaam en ons tijdsbesef is veranderd’, zegt Jan Fabre. ‘Daardoor is de voorstelling nog wezenlijker, nog essentiëler geworden. ’Fabre ontbloot de illusie en de fictie van het theater. Andersens sprookje De nieuwe kleren van de keizer vormt niet voor niets de rode draad door de voorstelling. Geloven wij immers niet allemaal graag in sprookjes? In kikkers die veranderen in, prinsen? In prinsessen die gered worden door ridders op witte paarden? Theater is de kunst van de leugen en het publiek is medeplichtig.