Ontdek het circuit
Ontdek de architectuur van het Concertgebouw tijdens Concertgebouw Circuit, een belevingsparcours met kunst en architectuur.
Drie vragen aan drie choreografen.
‘Je ziet de pijn en het zweet. Je ziet hoe innerlijke worsteling zich een weg probeert te banen naar buiten.’ Sharon Eyal heeft het over haar voorstelling Soul Chain (vr 20 sep 2019) , maar bij uitbreiding ook over dans tout court. Want is dans niet expressie en emoties in de wereld brengen via beweging en verbeelding? We laten drie choreografen aan het woord over hun werk en passie.
Winterreise
Angelin Preljocaj
Angelin Preljocaj
1. Herinner je je een soort oersprankel die je passie voor dans deed ontvlammen?
Als kind wilde ik vooral regisseur worden. Ik was bijzonder gefascineerd door cinematografische en computergegenereerde driedimensionale werelden. Pas op mijn dertiende wist de street dance echt mijn aandacht te trekken. Vanaf dan trok ik van de ene breakdance battle naar de andere. Ik stal met mijn ogen – op straat, in videoclips, tijdens lessen – in de hoop zo mijn eigen stijl te vinden.
2. Wat betekent dans voor jou in het bredere spectrum van de kunsten of in relatie tot de maatschappij?
Openheid ontwikkelen voor een bestaande realiteit en die analyseren, dat is voor mij essentieel. Hoe kan hiphop bijdragen tot een beter begrip van de wereld waarin we leven? Maar ook: wat is kunst? Hoe gedragen mensen zich in een groep? Hoe gaan ze om met verwachtingen en leiderschap? Hoe zitten machtsrelaties in elkaar? Dat soort vragen stel ik me constant.
3. In dans is je lichaam je instrument. Maakt dat gegeven het tot de meest persoonlijke kunstvorm?
Zelf dans ik al een tijdje niet meer, ik vind mijn eigen lichaamstaal te weinig specifiek om complexe argumenten te construeren. Voor mij is het vooral boeiend om te zien hoe andere dansers zich concepten en ideeën toeeigenen, hoe hun denken en bewegen zich verhouden.
KIND
Carrizo & Chartier
Carrizo & Chartier
1. Herinner je je een soort oersprankel die je passie voor dans deed ontvlammen?
Chartier: Hoewel ik eigenlijk vooral voetbal wilde spelen, ben ik toch de dans ingerold omdat ik daar al mijn onstuimigheid in kwijt kon. Ik was een kind met een tomeloze energie en dansen maakte me rustig. Volgens mij heeft dat te maken met de muziek, die veel precisie van je vraagt, en met de introspectie waaraan je je lichaam onderwerpt. En ik geef het toe: de vele meisjes in de dansles waren ook een groot pluspunt (lacht).
2. Wat betekent dans voor jou in het bredere spectrum van de kunsten of in relatie tot de maatschappij?
Carrizo: Voor mij is dans intrinsiek verweven met andere kunstvormen. Dans gaat altijd een dialoog aan met muziek, met theater ... Daarom proberen we bij Peeping Tom de grenzen van het puur dansante of het louter theatrale altijd bewust te overschrijden of te laten vervagen. We laten zaken interageren, overvloeien en transformeren.
3. In dans is je lichaam je instrument. Maakt dat gegeven het tot de meest persoonlijke kunstvorm?
Chartier: Uiteraard is dans een erg persoonlijke kunstvorm, maar dat is zang ook. Omdat er geen woorden nodig zijn, is er ook vaak een hechte intieme band tussen danser en publiek. Een goeie danser is voor ons niet per se iemand met een uitmuntende techniek. Een interessante persoonlijkheid kan bij de kijker vaak een veel sterkere identificatie bewerkstelligen.
Inoah
Bruno Beltrão
Bruno Beltrão
1. Herinner je je een soort oersprankel die je passie voor dans deed ontvlammen?
Ik was 11 toen ik in de ban raakte van een prachtige foto van danser Rudolf Noerejev in een boek over dans. Zijn gezicht was zo ontzettend mooi, het leek te stralen van binnenuit. Ik was zozeer onder de indruk dat ik een vriendinnetje vroeg waar zij dansles volgde. Ik ging met haar mee, in mijn judobroek – ik was tot dan toe zot van judo – en een t-shirt. Mijn leven als danser was begonnen.
2. Wat betekent dans voor jou in het bredere spectrum van de kunsten of in relatie tot de maatschappij?
In Winterreise – maar ook in andere projecten met kamermuziek – is de magische driehoek muzikanten-danserspubliek cruciaal. Alsof ze drie actoren zijn in een intieme samenzwering. Het belang van
Schuberts liedcyclus is dus heel groot. Muziek en dans versterken elkaar en smelten samen tot een ‘experimenteel levenslaboratorium’.
3. In dans is je lichaam je instrument. Maakt dat gegeven het tot de meest persoonlijke kunstvorm?
Voor mij is het vooral de meest fysieke kunstvorm, met een lichamelijkheid waarin poëzie vervat zit, of een sensualiteit die aan geweld grenst, en omgekeerd. De bewegingen hebben geen nut, zoals bijvoorbeeld in sport, maar de gedachte om ze te kunnen afstemmen op muziek, dat maakt ze wonderlijk op zich.
Agenda
Winterreise
Angelin Preljocaj / Ballet Preljocaj
WO 20 NOV 2019
_
Inoah
Bruno Beltrão / Grupo de Rua
WO 23 OKT 2019
_
KIND
Peeping Tom / Gabriela Carrizo & Franck Chartier
DO 31 OKT 2019