Zo verliefd worden op een meisje dat je er als componist een hele symfonie aan wijdt. Het overkwam Hector Berlioz. Met zijn 'Symphonie fantastique' wou hij zijn jeugdliefde vereeuwigen. Een mooi verhaal voor een KIDconcert dacht auteur Joris Van den Brande. Hij zag meteen acteur Bert Verbeke in de rol van de jonge Berlioz.
Geen evidentie om een verhaal met een klassiek orkest te brengen.
Bert Verbeke: Het verhaal is best herkenbaar voor kinderen. Ook zij worden verliefd, krijgen te maken met onbegrip van alle kanten, moeten keuzes maken. Bij de componist Berlioz was dat niet anders. Hij woonde op het platteland, zijn vader was arts en hij was voorbestemd om in de voetsporen van zijn vader te treden. Dat hij uiteindelijk voor de muziek koos, was dik tegen de zin van zijn ouders. Dat was knokken. Zijn liefdesleven kende ook een hobbelig parcours. Ondanks zijn vele relaties bleef die ene jeugdliefde hem bij.
Joris Van den Brande: Zo’n liefdesverhaal is erg dankbaar om uit te spelen. Bij andere KIDconcerten van Antwerp Symphony Orchestra kan het thema of het leven van de componist een uitgangspunt zijn. Alleen mag je niet vergeten vooral de muziek te laten spreken. Het is geen theatervoorstelling. Het blijft een mooie evenwichtsoefening tussen muziek en verhaal. Soms neemt de muziek het verhaal over en soms gaat het omgekeerd.
Hoe verloopt zo’n repetitieproces?
Bert Verbeke: Voordeel was dat Joris als acteur (Joris speelt o.a. bij het gezelschap Lazarus, red.) al eens een monoloog voor een KIDconcert speelde. Nu zijn tekst af is, gaan we er met de twee andere acteurs mee aan de slag. Tanya Zabarylo neemt de rol van Berlioz’ jeugdliefde voor haar rekening. Peter Thyssen (als acteur bekend in Familie, red.) speelt onder andere de rollen van de vader en de strenge orgelleraar. Ik speel de jonge Berlioz. We werken ook met projecties om de droomwereld van de jongen nog beter weer te geven. Alles wordt vooraf heel strak vastgelegd want er is heel weinig repetitietijd om alles – acteurs, orkest en fantasiebeelden –, samen te brengen.
Voor kinderen is dit een unieke ervaring: een herkenbaar verhaal, geen vertelling maar stevige dialogen en de kracht van symfonische muziek. Ervaren jullie dit ook zo?
Joris Van den Brande: Zelf speelde ik ook al mee in enkele KIDconcerten. Het is geweldig om als acteur een verhaal te brengen met zo’n fantastisch symfonisch orkest in je rug. Dat is een ongelooflijk cadeau. Op zo’n KIDconcert heb je niet de mogelijkheden om heel veel acteurs, decor en belichting op scène te brengen, zoals in theatervoorstellingen. Maar hier is de kracht van de muziek een ongelooflijke troef. Zoiets laat zich ook in de zaal voelen. Zelf volgde ik als jongetje muziekschool, met ons gezelschap Lazarus zetten we heel vaak muziek op de voorgrond. En ik speel in De Karavaan, en sociaal-artistiek project met onder anderen muzikanten uit de Roma-gemeenschap. Ik besef heel goed wat de kracht is van muziek.
Bert Verbeke: Klassieke muziek is me ook niet vreemd. Ik volgde een opleiding regentaat muziek. Zulke KIDconcerten hebben een educatieve missie. En dat is wel knap. Ik ben ook heel blij dat Berlioz onder de aandacht komt. Voor mij een componist met een onderbelicht oeuvre. Misschien deze keer niet zo’n bekend werk als Peer Gynt van Grieg of Schilderijententoonstelling van Mussorgsky, maar Hector zit vol meeslepende en romantische muziek.
Uit het Concertgebouwmagazine sep - nov 2019
Een echte fanfare is feestelijk! Maar hoe klinkt het als de fanfare moe is? Of als er iemand uit de fanfare een liefdesbrief krijgt, en de anderen jaloers zijn? Het sprankelende Ebonit Saxofoonkwartet neemt je mee op een meeslepende muzikale optocht met veel humor.
— De muzikanten van het Ebonit Saxofoonkwartet