— Katrien Van Eeckhoutte, algemeen directeur
Op het moment dat je deze brochure in handen krijgt, is het aftellen naar ons nieuwe seizoen officieel begonnen. Elk woord dat je leest, is een tel dichter bij een seizoen over tijd, van tijd, vol tijd. Een seizoen van terugblikken op twintig seizoenen, van hink–stap–springen doorheen wat was–is–komt. Reis je mee in een rondje toen–nu–straks?
Waar is de tijd
Weet je nog, die ene droom, die eerste steen, die eerste noten? Was jij erbij op die 20e van de tweede maand in 2002, toen het vorstenpaar en Haydns Schöpfung ons kunstenpaleis om 20.02 uur voor geopend verklaarden? Voor het eerst werd dat – nog niet eens volledig afgewerkte – terracotta universum op ’t Zand gevuld met paukenroffels, aria’s, en volk, veel en goed volk. Maar meer nog dan dat onvergetelijke moment is mij de échte vuurdoop van onze Concertzaal bijgebleven: een pre-openingsconcert voor de arbeiders van de Concertgebouwwerf. Een eerste test van onze intussen wereldvermaarde akoestiek voor de ogen en oren van de scheppers van ons gebouw. Kippenvel, zelfs 20 jaar later. Alsof het gisteren was.
De tijd staat open
En toen ging het razend snel. Van een internationaal kunstencentrum voor muziek en dans werden we ook een plek voor architectuur, beeldende kunst, kunsteducatie en klankkunst. In 2017 vervelden we echt tot een open huis, met het bezoekersparcours Concertgebouw Circuit dat ook overdag de geheimen van ons gebouw prijsgeeft. Van drie personeelsleden-met-helm op een bouwwerf groeiden we tot een warm en hecht team van 450 vaste en losse medewerkers. Ons publiek tikte aan, van 30.000 naar 160.000 per seizoen. Sceptische stemmen werden loyale (en gezond kritische) gasten, fans van het eerste uur werden ambassadeurs. Onze Vrienden en Keys-leden zijn al lang niet meer op tien handen te tellen en onze partnerships gaan blijvend in crescendo. En men zag dat het goed was en ons Brugse kunstencentrum werd een Kunstinstelling van de Vlaamse Gemeenschap.
Hier is de tijd
Voltooid is onze schepping niet. De voorbije timeout schiep onverwachts ruimte voor frisse ideeën en nieuwe artiesten, voor ondernemerschap en wendbaarheid. Zo hoort dat ook, voor een prille twintiger. Hoog tijd dus om jou weer te laten dansen op toekomstmuziek. En hoewel dans en muziek luisteren naar een strikte klok, vertoef jij hier als bezoeker moeiteloos in een alternatieve tijdszone. Want merkte je al dat de tijd anders verstrijkt in het Concertgebouw? Dat een festival als SLOW(36h) de haast uit je hoofd en je dag haalt? Dat minuten seconden lijken in de roes van een topstuk? Dat echo’s uit het verleden bij ons in Brugge ongebreideld dollen met stemmen van nu? Neem de tijd om te neuzen in deze brochure, om vooruit te blikken op nieuwe herinneringen, om het Concertgebouw te herontdekken, van ochtendkrieken tot avondnevel, van vroege middeleeuwen tot verre toekomst. Neem de tijd. Ze is hier. Ze is nu.