We voelden coördinator Dans in Brugge Sigrid Janssens al even aan de tand over de eerste December Dance die ze zelf programmeerde.
Wat mogen we verwachten van deze editie van December Dance?
December Dance moet in de eerste plaats een staalkaart zijn van de belangrijke ontwikkelingen binnen de hedendaagse dans, nationaal en internationaal. Naast gerenommeerde namen wil het festival ook een springplank zijn voor midcarrière-choreografen, zoals onze twee Dans in Brugge-Makers Lisa Vereertbrugghen en Michiel Vandevelde. Verder staan er ook een aantal randactiviteiten op het programma. Zo is er een reflectiemiddag over artistiek oordelen in een diverse samenleving, een workshop dans met Haider Al Timimi en een schrijfworkshop voor beginnende dansrecensenten.
Het is jouw eerste zelf geprogrammeerde December Dance. Op welke voorstelling uit het programma ben je extra trots?
The Romeo van Trajal Harrell was de allereerste voorstelling die ik als artistiek coördinator van Dans in Brugge vastlegde voor het festival. De avond dat ik mijn bureau had leeggemaakt op mijn vorige werk, maakte ik al een afspraak met de agent van Trajal. Zij vertelde mij over deze nieuwe creatie en ik wist dat ik de kern voor mijn eerste dansseizoen gevonden had. Het werk van Trajal ademt meerstemmigheid en dat is precies wat ik ook voor ogen had. Hij kiest al sinds het begin van zijn carrière voor een uitgesproken, diverse cast. Zelf is hij opgeleid binnen de postmoderne dans, maar hij wist een heel eigen danstaal te ontwikkelen waarin hij zich onder meer laat inspireren door ‘vogueing’, een dansvorm ontstaan in de jaren 60 binnen de zwarte LGBTQ-gemeenschap in New York. Er zijn uitgesproken voor- en tegenstanders van zijn werk, maar afgelopen zomer palmde hij met The Romeo met glans de Cour d'honneur in Avignon in. Die meerstemmigheid vind je trouwens ook terug in andere voorstellingen. Neem nu HAVOC van Haider Al Timimi. Hij is in origine een hiphopdanser, maar danste onder meer bij Rosas in Cesena. Hij neemt beide stijlen als basis om een heel eigen bewegingstaal te ontwikkelen. Hetzelfde geldt voor Lisa Vereertbrugghen die hardcore techno koppelt aan een onderzoek naar volksdansen.
Welke choreografen of compagnieën staan nog op je verlanglijst?
Ik heb een lange lijst, maar als ik er maar eentje mag noemen, dan kies ik voor Pichet Klunchun. Deze Thaise danser en choreograaf decodeert in z’n meest recente werk de traditionele Thaise dans en ontwikkelt zo een opvallend mooie dynamiek tussen traditie en innovatie. Heel uitgepuurd en verfijnd. Verder zijn er ook nog Adam Linder, Ballet de Lyon … Voor het seizoen 24-25 staat er ook een bijzonder project met Michiel Vandevelde gepland. Dat is geen nieuwe naam voor Brugge, maar wel een spannend participatief project dat een heel eigen leven zal leiden in de stad en waaraan elke Bruggeling kan deelnemen.
Heb jij een persoonlijke top 3 voor December Dance?
Het heeft natuurlijk heel erg met persoonlijke voorkeur te maken, maar een project dat ik er zeker even wil uitlichten, is Schönheit ist Nebensache van Pol Pi, absoluut een verborgen parel. Pol Pi is een Braziliaanse danser en choreograaf die ook is opgeleid als altviolist. In dit werk staat hij helemaal alleen op scène en wisselen altviool en dans elkaar af. Het is een uitzonderlijk krachtige solo en tegelijkertijd heel eenvoudig in vorm.
Tijd voor de laatste vraag! Hoe zou je twijfelaars overtuigen om naar December Dance te komen?
December Dance is de ideale context om dans in alle vormen en maten te ontdekken. Een fantastische voorstelling kan zo veel energie geven en je hebt er weinig mee te verliezen! Gewoon doen: laat je verrassen.
Jongerengroep en jonge reporters van het Concertgebouw
foto: (c) Sightways