Het gaat niet goed met de bijen. Een tekort aan voedsel en het gif dat we gebruiken in de landbouw en in onze tuinen is nefast voor hen. Volgens Albert Einstein hebben we nog vier jaar te leven mocht de bij uitsterven. Zij zorgt immers voor de bestuiving van planten en is zo een onontbeerlijke schakel in de voedselketen. Met het fundraising-project Let it bee steunen we het bijenplan van de stad Brugge. Draag een centje bij in ruil voor zaadzakjes en bloembollen en meteen ook voedsel voor de bijen dus. Een weelderige tuin – zonder pesticiden – helpt de biodiversiteit en zo de bijen, vogels, egels én onszelf.
Met het fundraising-project Let it bee steunen wij deze waardevolle beestjes. In ruil voor een centje krijg je een zakje bloembollen of zaad. Meteen ook voedsel voor de bijen dus. De opbrengst gaat naar Aculea, bijen- en wespenwerkgroep van Natuurpunt.
In de expobox in het Concertgebouw kan je meer informatie over Let it bee terugvinden.
Enkele klassen van het tweede leerjaar maken via workshops kennis met het boeiende leven van de bijen. Ze gaan onder andere zelf aan de slag met de dans van de bijen, knutselen hun eigen bijenkolonie en leggen een bijenvriendelijk bloemenperk aan op de kinderboerderij. Als slot van hun project laten de leerlingen tijdens de week van de bij aan het publiek zien wat ze geleerd en gecreëerd hebben en hopen ze elke Concertgebouwbezoeker (aan) te steken met hun enthousiasme voor deze bijzondere diertjes.
In samenwerking met Natuurpunt CVN, Kinderboerderij De zeven torentjes, Natuurcentrum Beisbroek, Basisschool Het Palet, Basisschool Het Kleurenpalet en Stad Brugge
De stad is de ideale pleisterplaats voor bijen
‘In de imkerwereld luidt de noodklok, maar toch doen de zeven bijenkasten op ons dak het uitstekend. Het is de thuishaven van een sterk, niet-agressief bijenvolkje dat weinig last heeft van de veronamijt en dat mij elk jaar toelaat om een redelijke hoeveelheid lekkere en complexe honing te oogsten. De reden? De biodiversiteit van hun voeding! The Chocolate Line Factory is gelegen aan de rand van een uitgebreide volkswijk .Hier heeft ieder huisje zijn tuintje. Een eigen huisje met eigen tuintje, en dat vertaalt zich in oneindig veel kleren van bloemenperkjes met voor elk wat wils. Hier geen hectaren monocultuur, maar de luxe dat smaak belangrijker is dan rendement, en daar zijn de bijtjes, de natuur dus, gelukkig mee.
‘Il faut du tout pour faire un monde’, deze volkswijsheid die mijn grootvader zaliger te pas en te onpas citeerde, overtuigt me dat intercultureel samenleven geen utopie hoeft te zijn en misschien wel onze natuurlijke biotoop is. Zeker in Brugge zitten we er niet zo ver naast. In ons stadje waar straatnamen herinneren aan tijden toen Brugge nog het handelscentrum van de bekende wereld was zit het wereldburgerschap ons in de genen. Brugge als brug tussen rassen en culturen, een erfenis waarvan wij dank zij de duizenden toeristen ook nu nog de vruchten plukken. Als chocolatier en wereldreiziger koos ik in de Brugse traditie met succes voor een palet van smaken en grondstoffen die veel verder reiken dan de horizon van het Zwin, een keuze die zowel mijn stadsgenoten als de buitenlandse recreatieve passanten enthousiast weten te appreciëren. Pralientjes die de deur openen naar andere culturen, een nederige bijdrage tot een betere wereld. Smaken verschillen even veel als vingerafdrukken, en gelukkig worden we ook niet allen op hetzelfde meisje verliefd, anders zaten we pas echt in de problemen.’
— Dominique Persoone, peter van de Week van de bij 2020