Lucile Richardot & Anne de Fornel — A Charm of Lullabies
Biografieën
Lucile Richardot (FR) werd opgeleid aan de Maîtrise de Notre-Dame de Paris en vervolgens aan het CRR de Paris. De mezzosopraan werd al uitgenodigd door orkesten als het Royal Liverpool Philharmonic Orchestra en het Rotterdams Philharmonisch Orkest. In recital treedt zij op met de klavecinisten Jean-Luc Ho en Philippe Grisvard, terwijl haar eerste solo-cd Perpetual Night (Harmonia Mundi, 2018), met Correspondances, met talrijke internationale prijzen werd bekroond. In 2020 nam ze met Het Collectief Mahlers Das Lied von der Erde op voor Alpha in een kamerversie gearrangeerd door Reinbert de Leeuw. Eerder dit jaar vertolkte ze Hippolyta in Brittens A Midsummer Night’s Dream in de Opéra de Rouen Normandie, en op 25 maart is ze al terug in Brugge, dan met Ensemble Correspondances in een Buxtehude-programma.
Anne de Fornel (FR/US) is naast pianist ook musicoloog, publiceerde in 2019 een monografie over John Cage (Éditions Fayard) en leidt sinds 2021 de onderzoeksafdeling van het conservatorium van Lyon. In 2020 verscheen haar duo-album met Jay Gottlieb Cage Meets Satie : Works for Two Pianos (Paraty), terwijl ze vorig jaar met Lucile Richardot de integrale liederen van Nadia en Lili Boulanger opnam voor Harmonia Mundi. Haar andere solo- en kamermuziekopnames omvatten ook vooral 20e-eeuws repertoire, onder meer van Henri Pousseur. Ze speelt geregeld met Trio Steuermann, Guy Livingston en Trio Empreinte. Ze was te zien in de documentaire Pierre Wissmer, un portrait, geschreven met Éric Darmon (Mémoire Magnétique).
Uitvoerders & programma
Lucile Richardot: mezzosopraan
Anne de Fornel: piano
—
Nadia Boulanger (1887-1979)
Versailles (1906, tekst: Albert Samain)
Mon âme (1906, tekst: Albert Samain)
Ilda (1906, tekst: Albert Samain)
Gabriel Fauré (1845-1924)
Les berceaux, opus 23 nr.1 (1879-81, tekst: René-François Sully-Prudhomme)
'La lune blanche', uit La bonne chanson opus 61 (1892-94, tekst: Paul Verlaine)
Benjamin Britten (1913-1976)
A Charm of Lullabies, opus 41 (selectie; 1947)
- Sephestia’s Lullaby (tekst: Robert Greene)
- A Charm (tekst: Thomas Randolph)
Liza Lehmann (1862-1918)
'I dreamt my love was singing', uit Breton Folk Songs (1909, tekst: Frances M. Gostling)
Documentaire La Boîte à pépites - Le grand portrait Nadia Boulanger
Nadia Boulanger
Les heures claires (selectie; 1909, tekst: Émile Verhaeren)
- Le Ciel en nuit s’est déplié
- Vous m’avez dit
Ethel Barns (1873-1948)
Sleep, Weary Heart (1911, tekst: Jessie Elliot)
Lili Boulanger (1893-1918)
Reflets (1911, tekst: Maurice Maeterlinck)
Le retour (1912, tekst: Georges Delaquys)
Rebecca Clarke (1886-1979)
Down by the Salley Gardens (1919, tekst: William Butler Yeats)
Nadia Boulanger
Soleils couchants (1909, tekst: Paul Verlaine)
Un grand sommeil noir (1902, tekst: Paul Verlaine)
Cantique (1909, tekst: Maurice Maeterlinck)
Mon cœur (1906, tekst: Albert Samain)
—
Jouw applaus krijgt kleur dankzij de bloemen van Bloemblad
met dank aan
Toelichting
A Charm of Lullabies
Het werd hoog tijd dat de muziek van Nadia Boulanger en haar zus Lili de aandacht krijgt die ze verdient. Nadia was een belangrijke figuur in de Parijse muziekwereld in het midden van de 20e eeuw en haar faam als lerares, pianiste en dirigente reikte tot over de Atlantische Oceaan. Haar componerende kant is echter een stuk minder gekend. In de korte documentaire middenin het concert duiken we dieper in haar leven. Ook het werk van haar veel te vroeg overleden zuster komt aan bod, nochtans de eerste vrouw die het mannenbastion van de Prix de Rome binnendrong.
Met het slaaplied als rode draad willen mezzosopraan Lucile Richardot en pianist Anne de Fornel hulde brengen aan de gezusters Boulanger. En wat een eerbetoon! Rondom hun liederen, geïnspireerd op gedichten van Paul Verlaine en Maurice Maeterlinck, hebben ze een programma samengesteld als een ketting van Franse en Britse liederen uit de 19e en 20e eeuw, waaronder enkele van Gabriel Fauré en Benjamin Britten, maar vooral ook van vrouwelijke componisten. Enkele portretten …
'Met het slaaplied als rode draad willen mezzosopraan Lucile Richardot en pianist Anne de Fornel hulde brengen aan de gezusters Nadia en Lili Boulanger. En wat een eerbetoon!'
Liza Lehmann, dochter van een Engelse muziekdocente en een Duitse schilder, groeide op in een intellectuele, artistieke omgeving en bracht haar jeugd door in Frankrijk, Duitsland en Italië. Voor zang- en compositiestudies verbleef ze in Londen en Rome, waarop ze haar debuut maakte als zangeres, al snel aangemoedigd door Clara Schumann en Joseph Joachim. Na een zangcarrière van nauwelijks negen jaar trouwde ze met de schilder Herbert Bedford en hield ze zich uitsluitend nog met componeren bezig, vooral liederen zoals In a Persian Garden. Ze nam haar muziek mee op tournee naar de Verenigde Staten – aan de piano – en werd de eerste voorzitter van de Society of Women Musicians. Lehmann schreef veel liederen voor meer dan een stem, zo ook de Breton Folk-Songs. 'I dreamt my love was singing' is een solo, maar de cyclus omvat ook duetten, trio’s en drie kwartetten.
Ethel Barns schreef vooral voor haar eigen instrument de viool, wat ze tegelijk studeerde met piano en compositie aan de Royal Academy of Music in Londen, haar latere werkplek. Met haar man, bariton Charles Phillips, startte ze een succesvolle recitalreeks in Bechstein Hall, vlak naast de showroom van de pianofabrikant, nu Wigmore Hall, waar ze onder meer haar eigen muziek liet spelen, die trouwens ook klonk in de grote Londense zalen in handen van de groten van haar tijd. Barns zetelde in het eerste bestuur van de Society of Women Musicians (onder Lehmanns voorzitterschap), en hoewel haar liederen misschien nog het minst werden gewaardeerd van haar oeuvre, geven Richardot en De Fornel met Sleep, Weary Heart een destijds onuitgegeven parel nieuwe glans.
Rebecca Clarke geldt als een van de eerste grote altviolisten, zowel als solist en kamermuzikant als toen ze als een van de eerste professionele vrouwen een plek kreeg in een orkest. Het instrument moest zich in de 19e eeuw nog bewijzen, en toch waagde Clarke op suggestie van haar viooldocent de overstap. Ze bouwde aan beide kanten van de oceaan een stevige carrière uit als componist en uitvoerend muzikant, onder meer met haar pianokwartet English Ensemble samen met Marjorie Hayward, Kathleen Long and May Mukle. Haar Prelude, Allegro and Pastorale werd gepresenteerd tijdens de ISCM-conferentie in Berkeley in 1942, waar ze de enige vrouw was van de drie vertegenwoordigde Britse componisten. Haar lied Down by the Salley Gardens, op een zeer vaak gezette tekst van Yeats, nam ze ruim 30 jaar na compositie nog eens ter hand in een arrangement voor stem en viool.
— Albert Edelman
Beleef meer tijdens Têtes-à-têtes
Têtes-à-têtes draait om intense ervaringen, en niet enkel in het zog van de muziek. Ga voor een brede festivalbeleving en maak ook dit mee:
-
Pop-up café op Forum 6
Drink een glas en geniet van een hapje in de loungebar op de zesde verdieping. Een fenomenaal uitzicht op de historische Brugse binnenstad vormt het decor voor verdere tête-à-têtes met metgezellen of artiesten. Op vrijdag en zaterdag krijg je er live pianomuziek bovenop! Op za 18 feb word je na het concert getrakteerd op een spoken word performance i.s.m. Culture Crossing en Lost Words.
-
Klankinstallatie 'Antenna' op Forum 7
Word verwonderd door de klankinstallatie van kunstenaar Floris Vanhoof op Forum 7. Met Antenna laat hij zien en horen hoe de piano, een object uit vroegere eeuwen, reageert op een omgeving geregeerd door draadloze verbindingen.
-
Boekvoorstelling 'De kleine Morrison'
Verdiep je in het oeuvre van de beroemdste vrouwelijke zwarte schrijver uit de moderne literatuurgeschiedenis: Toni Morrison. Seizoensdenker Neske Beks nodigt je in een boekvoorstelling rond haar essay De kleine Morrison uit tot het diep (her)lezen van Morrisons uitzonderlijk belangrijke werken.
-
Installatie van portretten & gedicht van Tania Verhelst
Op Forum 6 ontdek je tijdens Têtes-à-Têtes een installatie van de Brugse kunstenares Tania Verhelst. Onder een meerlagige titel toont Fa(e)ces portretten (linosnede), gedrukt op toiletpapier. Het is een onderzoek naar identiteit in een wereld van consumptie en selfiecultuur. Op Forum 6 hangt ook een gedicht van Tania Verhelst, gecreëerd tijdens het festival SLOW(36h) in 2019.
Getipt voor jou
-
vr 24 feb 2023 / 20.00 / Kamermuziekzaal
Quatuor Danel
Mendelssohn, Weinberg & Defoort
Mendelssohns Zesde strijkkwartet, een hommage aan zijn betreurde zus, is verzadigd van melancholie. Even verontwaardigd over de dood is Weinbergs Zestiende strijkkwartet. En de jeremiade gaat verder in Defoorts Strijkkwartet, met een slaaplied opgedragen aan de kinderen van de Irakese oorlog. -
zo 05 mrt 2023 / 20.00 / Concertzaal
Kammerorchester Basel
Mozart, J.C. Bach & SzeghyDe Mozarts vonden het Salzburger hofleven maar saai, zeker zoon Wolfgang Amadé. Moe van missen en motetten spijbelde hij met baanbrekende symfonieën en briljante concerti, terwijl zijn oudere collega Johann Christian Bach trouw bleef aan de stijl die hij had helpen stichten. Kristian Bezuidenhout verenigt beide componisten vanaf het klavier.
-
do 04 mei 2023 / 20.00 / Kamermuziekzaal
Katharine Dain & Sam Armstrong
Messiaen. Poèmes pour MiSopraan Katharine Dain maakte in volle coronapandemie van de nood een deugd en creëerde een prikkelend programma rond Messiaens Poèmes pour Mi, een liefdesbetuiging aan Messiaens eerste vrouw Claire Delbos. De opname van dit project kreeg een prestigieuze Edison voor het beste debuut.
Pianisten gezocht
... om te schitteren op ons grote podium
Je droomt er al lang van om op het Concertgebouwpodium je favoriete pianosonates te brengen? Piano is je lust en je leven? Zin om tussen 5 en 9 juli in de namiddag plaats te nemen op het podium van onze Concertzaal, achter onze Steinway, met je eigen publiek?
Schrijf je dan zeker in en verwelkom onze Circuit-bezoekers en je vrienden en familie op een zomerse dag met jouw favoriete pianomuziek van achter het klavier. Wij zoeken pianisten van alle leeftijden en niveaus, dus grijp je kans en kom spelen op dé vleugelpiano van het Concertgebouw.
