Choreografe Claire Croizé (FR) studeerde in 2000 af aan P.A.R.T.S. Haar afstudeerproject Donne-moi quelque chose qui ne meure pas ontving veel lof van de Franse pers en werd bestempeld als een van de ontdekkingen van PARTS@PARIS. Niet veel later volgden de solowerken Blowing up (2002) en het trio Runaway #1 (2003). In 2006 werkte ze onder de vleugels van wpZimmer (Antwerpen). Ze stichtte in 2008 samen met Nada Gambier en Etienne Guilloteau het gezelschap Action Scénique. Uiteindelijke zette ze in 2016 de hechte samenwerking met Guilloteau verder door onder de naam ECCE. Ze werkt geregeld met livemuziek en waagt zich aan verscheidene muzikale stijlen, van pop tot Bach. Haar choreografieën kenmerken zich door een interesse voor een fysieke, emotionele en intuïtieve lichamelijkheid. Enkele van haar vorige producties zijn The Farewell (2009, Prix Jardin d’Europe), EVOL (2016), Flowers (we are) (2019) en Duet for two string trios (2021). Recent maakte ze Fabula, in samenwerking met Theater Bremen, Zwerm & Karen Willems.

Etienne Guilloteau (BE) rondde in 2002 zijn studie bij P.A.R.T.S. af met de solo Love me two times, die internationaal toerde. Hij startte een samenwerking met wpZimmer in Antwerpen, waar hij samen met Claire Croizé Skènè (2004) maakte, en La Magnificenza (2006) met Vincent Dunoyer en met Hans Meijer.  Guilloteau stelt graag de interactie in vraag tussen de verschillende elementen van een voorstelling en hij probeert de chemie te vatten die deze elementen transformeert in een mogelijke vertelling, betekenis of herinnering. Hij maakte onder meer Tres Scripturae (2010), Synopsis of a Battle (2013), Feu (2015), Zeit-Bild (2016), en The Diamond Sea (2016). Tussen 2017 en 2021 was Etienne research fellow aan de Noorse Theateracademie / Østfold University en promoveerde hij met Borders in Representation-Where are we now?. Voor dit onderzoek werden twee onderling verbonden performances gemaakt,  Retour Amont (2020) en Retour Amont: le Rêve (2021) in samenwerking met het Belgische hedendaagse ensemble Ictus.  

ECCE (BE) werd in 2016 opgericht door de choreografen Claire Croizé en Etienne Guilloteau. De twee studeerden allebei aan P.A.R.T.S. en werden daarna ondersteund door wpZimmer. ECCE verwijst naar Etienne-Claire, Claire-Etienne: de naam ECCE weerspiegelt dat ze zich als twee individuele choreografen zien met elk een eigen artistieke danstaal maar dit wel vanuit een gedeelde expertise en filosofie. Een samenhangende eenheid met tegenovergestelde maar complementaire manieren van werken. Etienne vertrekt eerder vanuit ideeën en vraagstellingen, vaak geïnspireerd door de context en de ruimte van het theater. Claire daarentegen laat zich inspireren door het lichamelijke, het intuïtieve, door dans, emotie en gebaar. Hun werk situeert zich op de intersectie tussen dans en muziek. Livemuziek vormt een belangrijk uitgangspunt in hun werk. Onder ECCE werkten ze al samen met verschillende nationale en internationale muziekensembles zoals Zwerm, B’Rock Orchestra en Oxalys. Van 2017 tot 2023 was ECCE een van de huisartiesten van het Concertgebouw.

Violiste Aisha Orazbayeva (KZ) staat bekend om haar onbevreesde interpretaties van hedendaagse muziek en haar radicale benadering van oud repertoire. Ze bracht reeds vier veelgeprezen soloalbums uit met muziek variërend van haar eigen composities tot Telemann en Sciarrino, en trad op in zalen als Carnegie Hall in New York, HAU2 Berlin en SuperDeluxe in Tokio. Met componist Adrian Corker schreef ze muziek voor de film The Have-Nots van Florian Hoffmeister en de tv-series The Village (BBC) en Tin Star (Sky Atlantic). Samen met pianist Mark Knoop ontving ze in maart 2019 een Diapason d'Or voor hun opname van Morton Feldmans For John Cage.