Programma

Clara Levy (1991)
13 Visions 

[Een fictieve ontmoeting tussen de oermoeder van de deep listening Pauline Oliveros (1932–2016) en de middeleeuwse toondichteres Hildegard Von Bingen (ca. 1098–1179)]

--

1. Standing naked in the moonlight - Music washing the body / O vis aeternitatis
2. Atomic imagery - Rotating molecules - Instantaneous particles dancing - Vanishing / O rubor sanguinis
3. Solar winds scorching the returning comet’s tail / Enixa est puerpera
4. Elephants mating in a secret grove / O tu suavissima Virga
5. Airborne carriers of transparent seedlings / Spiritus sanctus vivificans
6. Song of ancient mothers among awesome rocks / O vos felices radices
7. A single egg motionless in the desert / Karitas
8. Rollicking monkeys landing on Mars / Cum processit factura
9. A singing bowl of steaming soup / O dulcis electe
10. Tiny mites circling one hair in the coat of a polar bear / O pulcre facies
11. A solitary worm in an empty coffin / Hodie aperuit
12. A sip of midnight well water / Spiritui Sancto
13. Directionless motion - Unquiet Stillness - A moment alone with millions of people - Calming the waters - The aura of a black bird / O lucidissima

Toelichting

13 Visions is een reeks composities voor viool van Clara Levy, uitgevoerd door Clara zelf. Ze zijn bedacht als een denkbeeldige ontmoeting tussen twee componisten wier muzikale esthetiek veel gemeenschappelijke kenmerken vertoont, ondanks de eeuwen die hen scheiden: Hildegard Von Bingen (ca. 1098 - 1179) en Pauline Oliveros (1932 - 2016). De visies van deze twee componisten zijn door Levy vervlochten in een cyclus van dertien stukken voor solo viool. Ergens tussen compositie, arrangement en citaat, heeft dit werk als vertrekpunt de tekstpartituur Thirteen Changes van Pauline Oliveros, die bestaat uit dertien poëtische instructies geïnspireerd door aardse of kosmische gebeurtenissen. Dit werk behoudt de structuur zoals bedoeld door Pauline Oliveros. Haar instructies dienen als compositorische beperkingen die het klankuniversum van elk stuk bepalen door verschillende speeltechnieken en ‘preparaties’ voor het instrument. Aan elk van deze instructies koppelt Levy een gezang van Hildegard Von Bingen, waarbij haar muziek indirect wordt geciteerd. Daarom verschijnen de gezangen hier als 'negatieven': de viool, in de rol van drone, biedt een sobere harmonisatie van de gekozen melodieën.