1. Hedendaagse dans floreert in Vlaanderen en Brussel sinds de jaren ‘80, hoe vruchtbaar en inspirerend is het danslandschap er vandaag?

Hoewel er reeds jarenlang een diversiteit aan stemmen afstudeert aan P.A.R.T.S. zijn er nu ook mogelijkheden voor afstuderende dansers en choreografen van andere opleidingen, wat ik toejuich. Toch vrees ik voor de toekomst. Middelen blijven veel te schaars, de politiek blijft achter en het verkeerde beeld dat
we ‘subsidieslurpers’ zijn, blijft hardnekkig bestaan.

2. Hoe zie je je rol in deze wereld als kunstenaar/choreograaf?

Ik vind het belangrijk om de macht die je hebt als veelgevraagd kunstenaar op een goede manier in te zetten, om dingen te veranderen. Onrechtvaardigheid zit in alle lagen van de maatschappij, en dus ook in de kunstensector. Het vergt veel energie om dingen die niet goed lopen aan te passen, en daarom is het voor mezelf soms fijn om mijn overtuigingen en mijn activisme vooral via mijn werk te laten spreken, en niet altijd ernaast ook nog eens op de barricaden te staan.

3. Wat is het belang van actualiteit in je werk?

Ik probeer qua vorm vooral tijdloos werk te maken, niet werk dat meedeint op de esthetische golven van het jaar. Inhoudelijk vormt de actualiteit wel vaak een inspiratie, maar dan veeleer een gevoel dat heerst tijdens een tijdsgewricht dan specifieke feiten. Daarnaast speelt geschiedenis een grote rol, bijvoorbeeld: hoe verhoudt de Black Lives Matter-beweging zich tot de rassenstrijd in het Amerika van de jaren ’50 en ’60?