Daniel, Resi en Claudine vol verwachting
Drie enthousiaste bewoners van residentie Ten Eeckhoutte in Brugge pikken voor het eerst een concert mee met Vier het Leven. Vol verwachting kijken ze uit naar de activiteit die de residentie hen tipte. ‘Een uitstap die de dag breekt,’ aldus Claudine.

Gastvrouw Christine is er!
Christine is Cera-vennoot, een trouwe Concertgebouwbezoeker en een enthousiaste vrijwilliger! ‘De oproep sprak me meteen aan en ik kreeg met alle andere vrijwilligers de nodige uitleg tijdens een workshop van Vier het Leven. En voilà, hier ben ik om voor het eerst een aantal deelnemers thuis op te halen met mijn auto. Ik wil graag zoveel mogelijk mensen laten genieten. Dat is mijn doel.’

Gordel vast? Op naar het Concertgebouw!
‘Wat een fijne ervaring om zo opgehaald te worden! Ik ben nog wel redelijk mobiel, maar avondvoorstellingen zijn eigenlijk geen optie meer voor mij. ’s Avonds kom ik niet veel meer buiten. Velen in de residentie vinden het waanzinnig dat ik dit wil doen’, zegt Claudine. Ook andere drempels, zoals de eenzaamheid na bijvoorbeeld het verlies van een partner, zorgen ervoor dat ouderen vaak niet meer aan culturele activiteiten kunnen deelnemen.

De inspiratie voelen van op het podium
In het Concertgebouw voegen de gasten zich bij de andere deelnemers van Vier het Leven. Vrijwilligers Marie-Claire en Christine begeleiden de deelnemers naar de Concertzaal. Vanuit de comfortabele stoelen is het genieten van huisorkest Anima Eterna Brugge dat Beethovens Zevende symfonie ontrafelt en laat weerklinken met enkel 9 blazers in plaats van een groot orkest. ‘De inspiratie van de musici voelen, vind ik fantastisch,’ getuigt Resi. Daniel weet dan weer de historische duiding het meest te appreciëren.

Het genot van het delen
Na de voorstelling geniet het gezelschap van een glas en worden ervaringen uitgewisseld. ‘Alleen naar iets gaan is een drempel. Je moet kunnen delen wat je ervan vond’, klinkt het. ‘Ik maak zeker andere bewoners van de residentie warm voor dit initiatief,’ zegt Daniel.

Veilig terug naar huis
‘Door corona heb ik veel voorstellingen op tv bekeken. Maar ik miste de ambiance en warmte van een volle zaal’, vertelt Claudine nog. Ze wandelt bij het naar buiten gaan langs de tafel waar de musici uitgelaten verzameld zitten en spreekt hen aan om hen te danken voor het mooie concert. ‘Zo fijn om hier zo dicht bij de artiesten te kunnen nagenieten.’ Vanuit de parking onder het Concertgebouw vertrekt Christine met haar gezelschap terug naar de residentie. ‘Een beleving die nog zal nazinderen’, belooft Resi.