Na een onvergetelijke passage vorig seizoen keert Emanuel Gat Dance terug naar het Concertgebouw, dit keer voor de openingsvoorstelling van December Dance 24. Met Freedom Sonata laveert hij in zijn grootse en tegelijkertijd subtiele danstaal tussen twee zeer uiteenlopende muziekstijlen: een sonate voor piano van Beethoven en een album van rapper Kanye West. 

De Marokkaanse choreograaf Taoufiq Izeddiou ziet trance als een tegengif, als een manier om de hysterische en gewelddadige wereld van vandaag te herscheppen. Via trance terugkeren naar de kern en van daaruit verandering in gang zetten, dat is de rode draad in dit stuk voor negen dansers, live begeleid door drie traditionele Kaada-muzikanten. Met de voeten stampend en roffelend op omgekeerde bassins vergezellen zij de dansers op hun trip.

Uit een muziekgeschiedenis van meer dan een eeuw vrouwenstemmen maakt Jan Martens een selectie. VOICE NOISE is geïnspireerd op The Gender of Sound, een tekst van Anne Carson over hoe de vrouwenstem werd beschouwd als irritant lawaai. Martens bewijst het tegendeel. Met een ensemble van zes dansers brengt hij een lofzang aan de vrouwenstem.

Danser en choreograaf Marco da Silva Ferreira en muzikant en beeldhouwer João Pais Filipe brengen dans en muziek samen in een sculpturale installatie en verkennen concepten van identiteit, cultuur en maatschappij. Geïnspireerd door traditionele cowbell art uit het Portugese Alentejo herinterpreteren ze oud cultureel erfgoed.

Planet[wanderer] is het intrigerende resultaat van de samenwerking tussen choreograaf Damien Jalet en scenograaf Kohei Nawa. Beiden delen een fascinatie voor het transformeren van vormen in de ruimte. Ze confronteren de acht lichamen van de dansers met de materialen en texturen van de scenografie en zo ontstaat een verhaal van rauwe liefde tussen mensen en de planeet waarmee ze verbonden zijn.

Dorothée Munyaneza keert na 28 jaar terug naar haar geboorteland Rwanda. Umuko is een boom met dieprode bloemen die haar herinnert aan haar jeugd. Als bewaker van verhalen en genezer symboliseert Umuko de verbinding tussen verleden en toekomst. Samen met vijf jonge Rwandese artiesten viert Munyaneza de creativiteit, durf en vrijheid van een nieuwe generatie die zowel herinneringen met zich meedraagt als droomt van de toekomst.