Wanneer Brussels Philharmonic en Ictus samensmelten, explodeert de scène. In Anthony Braxtons cultwerk waan je je in een razendsnelle achtervolging door veel te smalle straten. Die hallucinerende luistertrip gaat verder als het orkest om je heen Alvin Luciers ‘diamanten in de lucht’ tekent. Meer onaardse klanken ervaar je tot slot in een nagelnieuw werk voor turntables en orkest. Zoek een plekje op het podium en vlieg mee met de klankwolken.

Vurig en van een niet aflatende intensiteit: zo klinkt het cellospel van Daniel Müller-Schott. Hij neemt het Rotterdamse toporkest op sleeptouw in de heerlijke vertelsels van Dvořáks Celloconcerto. Nog meer Boheemse gloed is voelbaar in diens Zevende symfonie. Op zowat elke bladzijde reikt de vaderlandslievende componist naar de sterren aan de Tsjechische hemel.

Stel je een dans voor – The Romeo – genoemd naar de jonge minnaar uit Shakespeare die dacht dat hij de dood kon overwinnen. Een dans die over de hele wereld bekend zou zijn, hoewel niemand zou weten wanneer en waar hij is gemaakt. Waar The Romeo ook vandaan komt, de toonaangevende Amerikaanse choreograaf Trajal Harrell verbeeldt deze dans voor en door mensen van verschillende origine, gender en over generaties heen. En misschien begint het verhaal dan pas echt.

Le sacre du printemps van componist Igor Stravinsky en choreograaf Vaslav Nijinsky inspireerde sinds de première in 1913 verschillende kunstenaars. Een eeuw later verandert de fascinatie voor dit offerritueel ter ere van de aarde in een noodzaak. Wat is onze relatie met de natuur? Wie offert hier eigenlijk wie op? Choreograaf Michiel Vandevelde bouwt een brug tussen het verleden en de toekomst. Hij reduceert het stuk tot een duet en breidt de compositie van Stravinsky uit met een nieuwe elektronische epiloog.

Choreografe Robyn Orlin groeide op in het door apartheid versplinterde Zuid-Afrika. De beelden van jonge, zwarte Zoeloe-riksja’s die op hun kleine handkarren witte mensen vervoerden, waren tekenend voor haar jeugd. Wat haar het meest opviel, was niet zozeer de uitbuiting, maar vooral de wilskracht om het hoofd te bieden aan deze vernedering. Via deze voorstelling deelt ze haar herinneringen met een jonge generatie Zuid-Afrikaanse dansers en strijdt zo samen met hen voor waardigheid en gelijkheid vanuit artistieke zelfexpressie.