Het drama van de Symphonie fantastique komt op gang wanneer een jonge muzikant voor het eerst de vrouw ziet die alle charmes van de ideale geliefde uit zijn dromen lijkt te belichamen. De verliefdheid die de jonge held voor de onbereikbare vrouw ontwikkelt, wordt een obsessie die hem overal achtervolgt. Berlioz verklankt het beeld van de geliefde met een lieflijk hunkerende melodie. Die idée fixe, zoals Berlioz de melodie noemt, duikt in elk van de vijf delen van zijn symfonie op. Soms verandert Berlioz de kleur van de melodie of past hij haar ritme en toonhoogtes aan. De idée fixe is zo niet alleen een mooie manier om de obsessieve verliefdheid van zijn held uit te drukken, maar ook een ingenieuze techniek om eenheid te scheppen in de vijf uiteenlopende delen van zijn stuk.