De romantische periode van Berlioz’ jonge jaren was ook de tijd waarin de industrie en technologie een radicale opmars maakte. Rond 1830 werd hij een van de vele jonge artiesten die vurig geloofden in het utopisch gedachtegoed van comte de Saint-Simon. Voor deze Franse denker waren industrie en technologie de motors van de menselijke vooruitgang. Hij stelde zich een harmonieuze maatschappij voor, waar de zwakste leden beschermd zouden worden en de macht niet langer bij de passieve noblesse zou liggen, maar bij de productieve arbeiders die de industriële vooruitgang mogelijk maakten. Je kan Saint-Simons gedachtegoed duidelijk herkennen in Berlioz’ Le chant des chemins de fer. Hij componeerde die cantate in 1846 voor de opening van de spoorweglijn in Lille en viert er zowel nieuwe technologieën als hun arbeiders.