Plantfeest Concertgebouwbos Een podium voor de natuur
Biografieën
Anita Cappuccinelli (IT) is een percussioniste en performer met veel ervaring in de kamermuziek, solomuziek en orkestmuziek. Ze focust zich specifiek op hedendaagse muziek en muziektheater. Met de wens om haar kennis en vaardigheden op het gebied van muziektheater en hedendaagse muziek te ontwikkelen en te verrijken, schreef ze zich in september 2021 in voor de Ictus Academy (Advanced Master in Contemporary Music programma te Gent). Haar werk richt zich vooral op geluiden, materialen en objecten uit het dagelijks leven en verschillende manieren om tekst en taal te gebruiken om nieuwe vormen van performen en vertellen te verkennen. Tijdens haar studies en carrière werkte ze al samen met onder andere New Hyperion Ensemble, Percurama, Akok’Ensemble …
Tom De Cock (BE) behaalde een master in slagwerk aan het Koninklijk Conservatorium Brussel, en een master in hedendaagse muziek aan de HFMDK Frankfurt am Main. In 2009 werkte hij zijn Konzertexamen aan de HFM Detmold summa cum laude af. In 2015 werkte hij zijn doctoraat af aan de VUB en het Koninklijk Conservatorium Brussel. Naast zijn positie als solist-slagwerk bij Brussels Philharmonic werkte Tom als freelance muzikant in Europa. Hij verleende al zijn medewerking aan onder andere Ensemble Modern, MusikFabrik, Radio Kamer Philharmonie, en is vast lid bij Ictus, Nadar Ensemble en Triatu. Tom heeft samengewerkt met Pierre Boulez, Peter Eötvös en andere belangrijke figuren uit de internationale hedendaagse muziekscene.
Tom De Cock is sedert seizoen 2023-2024 een van de Makers van het Concertgebouw. Lees hier meer over zijn makerschap.
Lucas Messler (FR) is een percussionist, performer en schepper die zich vooral bezighoudt met het promoten van hedendaagse creatie en live performance. Na zijn studies aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel en het Conservatoire Nationale Supérieur in Lyon, perfectioneerde Lucas zijn vaardigheden in hedendaags repertoire en creatie aan de Académie van het ensemble Ictus. Zijn eerste voorstelling, Cornu Copiae, gaf hij in 2022 in het Théâtre de la Renaissance in Lyon, een essay over de wegen die de mensheid door de geschiedenis heen heeft afgelegd. Lucas werkt als freelance artiest met een aantal ensembles en orkesten, waaronder Ictus, het Orchestre National de Lyon, Brussels Philharmonic, de Opéra de Saint-Etienne … Hij is ook de winnaar van de Société Générale 2020 Musical Patronage Award.
Getipt voor jou
-
Brussels Philharmonic & Ictus / Forces in Motion
Wanneer Brussels Philharmonic en Ictus samensmelten, explodeert de scène. In Anthony Braxtons cultwerk waan je je in een razendsnelle achtervolging door veel te smalle straten. Die hallucinerende luistertrip gaat verder als het orkest om je heen Alvin Luciers ‘diamanten in de lucht’ tekent. Meer onaardse klanken ervaar je tot slot in een nagelnieuw werk voor turntables en orkest. Zoek een plekje op het podium en vlieg mee met de klankwolken.
-
Rotterdams Philharmonisch Orkest & Daniel Müller-Schott / Dvořák
Vurig en van een niet aflatende intensiteit: zo klinkt het cellospel van Daniel Müller-Schott. Hij neemt het Rotterdamse toporkest op sleeptouw in de heerlijke vertelsels van Dvořáks Celloconcerto. Nog meer Boheemse gloed is voelbaar in diens Zevende symfonie. Op zowat elke bladzijde reikt de vaderlandslievende componist naar de sterren aan de Tsjechische hemel.
-
The Romeo / Trajal Harrell / Schauspielhaus Zürich Dance Ensemble
Stel je een dans voor – The Romeo – genoemd naar de jonge minnaar uit Shakespeare die dacht dat hij de dood kon overwinnen. Een dans die over de hele wereld bekend zou zijn, hoewel niemand zou weten wanneer en waar hij is gemaakt. Waar The Romeo ook vandaan komt, de toonaangevende Amerikaanse choreograaf Trajal Harrell verbeeldt deze dans voor en door mensen van verschillende origine, gender en over generaties heen. En misschien begint het verhaal dan pas echt.
-
Le sacre du printemps / Michiel Vandevelde / Theater Neumarkt
Le sacre du printemps van componist Igor Stravinsky en choreograaf Vaslav Nijinsky inspireerde sinds de première in 1913 verschillende kunstenaars. Een eeuw later verandert de fascinatie voor dit offerritueel ter ere van de aarde in een noodzaak. Wat is onze relatie met de natuur? Wie offert hier eigenlijk wie op? Choreograaf Michiel Vandevelde bouwt een brug tussen het verleden en de toekomst. Hij reduceert het stuk tot een duet en breidt de compositie van Stravinsky uit met een nieuwe elektronische epiloog.
-
We wear our wheels … / Robyn Orlin / Moving Into Dance Mophatong
Choreografe Robyn Orlin groeide op in het door apartheid versplinterde Zuid-Afrika. De beelden van jonge, zwarte Zoeloe-riksja’s die op hun kleine handkarren witte mensen vervoerden, waren tekenend voor haar jeugd. Wat haar het meest opviel, was niet zozeer de uitbuiting, maar vooral de wilskracht om het hoofd te bieden aan deze vernedering. Via deze voorstelling deelt ze haar herinneringen met een jonge generatie Zuid-Afrikaanse dansers en strijdt zo samen met hen voor waardigheid en gelijkheid vanuit artistieke zelfexpressie.