Uit het publiek geplukt
We ontmoeten Frederika Ducheyne tijdens de slotavond van December Dance. Nee, ze heeft de triple bill van The New Zealand Dance Company niet helemaal uitgezeten. Té clean, niet boeiend genoeg. Ze is een kritische Vriend van het Concertgebouw maar méér dan fan genoeg om minstens een keer per maand bij ons binnen te waaien. Soms brengt ze haar man of dochter mee, even vaak ook een hoop jonge gasten: haar leerlingen. ‘Mijn doel is om hen te laten proeven. Ze proeven, en ze zeggen: ik lust het, of ik lust het niet.’
De eerste keer
Een leerkracht die leerlingen zo ver krijgt om na de schooluren een voorstelling bij te wonen, heeft die een toverformule? ‘Als er al een geheim zou zijn, dan is het wel om leerlingen de vrije keuze te laten. Op donderdagnamiddag kunnen ze bij ons op school een module uitpikken. Mijn module ‘cultuur’ focust voornamelijk op film, maar dus ook op muziek en dans. Wie intekent voor deze module, weet dat hij twee of drie keer met mij op stap gaat naar het Concertgebouw.’ Het programma stelt Frederika zelf samen, simpelweg omdat de leerlingen er geen idee van hebben wat het Concertgebouw aanbiedt. ‘Het gros van de leerlingen dat met mij meekomt, is nog nooit eerder in het Concertgebouw geweest. De eerste keer lopen ze als jonge eendjes achter mij aan, maar
ze leren snel. Qua voorstellingen zouden ze het meest gebaat zijn bij easy stuff, als toegankelijke kennismaking. Laat dat nu net niet de core business van het Concertgebouw zijn (lacht). A War Requiem van Annelies Van Parys was voor de leerlingen qua binnenkomer dus echt te experimenteel. De Vijfde symfonie van Mahler die erop volgde, vonden ze dan weer unaniem fantastisch.’
Laten proeven
Laten proeven dus, de horizon verbreden, niets in de strot duwen. En of die aanpak loont. ‘De leerlingen zijn algemeen heel positief. Ook leerlingen uit andere modules vragen soms of ze kunnen aansluiten voor een avondvoorstelling. Ik word nu nog aangesproken door oud-leerlingen, soms meer dan 10 jaar later, die mij zeggen dat ze met mij echt aan cultuur hebben gedaan.’ Deelnemen aan Acoustic Power, dat jongeren uit de derde graad laat kennismaken met de kracht van klassiek, is al jaren een evidentie. ‘Het traject werkt echt: de workshops worden gegeven door bekwame mensen, het concert is aantrekkelijk en bevattelijk. We slaan geen editie over.’
Echte vrienden keren terug
Sinds dit seizoen zijn Frederika en haar man weer Vriend van het Concertgebouw. In de beginjaren waren ze dat ook. ‘We waren in 2002 enorm fier en blij dat Brugge er dit cultuurhuis bijkreeg. Uiteraard wilden we ons mee engageren. We komen graag en vaak, en dus hield niets ons tegen om weer Vriend te worden en zo vóór het grote publiek onze tickets te kunnen kopen.’
— Hanne Pirlet