De huisartiest - Nadar Ensemble

Sinds enkele maanden is Nadar Ensemble vijf seizoenen lang in residentie bij Concertgebouw Brugge. Met een gigantische zin voor avontuur zoeken zij de grenzen op tussen muziek, ﬁlm, performance, en technologie. Hoog tijd voor een interview met de twee artistieke leiders: Pieter Matthynssens en Stefan Prins.

Als ik me niet vergis, verwijst ‘Nadar’ naar het pseudoniem van Gaspard-Félix Tournachon, een Franse fotograaf uit de 19e eeuw. Vanwaar deze link?
Pieter: Inderdaad! Nadar was eigenlijk een soort ‘celebrity-fotograaf’ avant-la-lettre. Onder meer Franz Liszt en Gabriel Fauré lieten zich door hem portretteren, maar ook Honoré de Balzac en Victor Hugo. Heel wat verschillende kunstenaars van allerlei pluimage kwamen bij hem over de vloer en ontmoetten elkaar in zijn studio. Net zoals de historische Nadar, willen wij verschillende disciplines samenbrengen, en vanuit die verschillende perspectieven iets nieuws creëren.

Jullie producties zijn inderdaad moeilijk in een hokje te plaatsen. Nogal vaak houden jullie het midden tussen traditionele concertervaring en interactieve performance. Welke uitdagingen brengt dat met zich mee?
Stefan: Ik zou de zaak eerder omdraaien: het brengt ongelofelijk veel mogelijkheden met zich mee. Het zou voor ons, denk ik, moeilijker zijn om een voorstelling te maken waarin geen grenzen worden overschreden, of waarin niet vanuit dat ruimer perspectief wordt nagedacht. Het werken en denken vanuit verschillende kunstvormen, voelt voor ons in de eerste plaats heel natuurlijk aan. In de wereld van vandaag is die intermedialiteit en transdisciplinariteit nu eenmaal een feit: steeds meer media worden hybride, steeds meer kunst is transdisciplinair.

Jullie zijn ondertussen al meer dan tien jaar bezig. Toch valt het op hoe Nadar nog steeds een jong en fris ensemble is. Wat is jullie geheim?
Pieter: Ik denk dat het belangrijkste element daarin is, dat we blijven zoeken naar interessante, jonge mensen om mee samen te werken. Mensen die bij voorkeur ook zélf nieuwsgierig en avontuurlijk zijn; die zelf ook artistiek zoeken. In contact blijven met wat er vandaag de dag gaande is, in de kunst, maar ook in de wereld daarbuiten, dat is essentieel.

Nog in dat opzicht schrijft Nadar ook vaak compositieopdrachten uit. Zijn er binnen jullie residentie in Concertgebouw Brugge ook plannen in die richting?
Pieter: Zeker en vast. De residentie biedt ons de mogelijkheid om op langere termijn te denken. Zo ontstaat de kans om, naast onze gecureerde concerten, ook elk seizoen een avondvullende voorstelling te maken, waarin we eens wat dieper ingaan op het werk van één specifieke componist. In 2019 gaan we daarvoor samenwerken met Michael Beil, in 2020 met onze eigen Stefan Prins en in 2021 met Simon Steen-Andersen.

— Christine Dysers