Drie vragen aan maker David Claerbout
- 1969, Kortrijk
- Werd opgeleid als tekenaar, maar werkte als autodidact al snel met fotografie en digitale media
- Zijn nieuwe filminstallatie The Close, gebaseerd op Arvo Pärts Da pacem Domine, wordt op onze 20e verjaardag opgenomen in de kunstcollectie
Is je werk al 'af', of loopt het proces nog?
Aan de creatie van een videowerk als The Close gaat een lang traject vooraf. Het idee dateert van 2012 en heeft dus lang kunnen rijpen. De audio-opnames vonden eind juni plaats in het Concertgebouw, de video-opnames verliepen quasi gelijktijdig in twee etappes op locatie en in de studio in Antwerpen. Daarna volgt een stevig proces van postproductie en editing. Pas kort voor de première zal ook voor ons alles samenkomen.
De muziek bestond al (lang) voor jouw creatie erdoor werd geïnspireerd, beïnvloedt dat het maakproces?
Met klank heb ik een haat- liefdeverhouding. Het is het ontembare kind in de familie der zintuigen. Dat is de reden waarom driekwart van mijn werken geen klank heeft. Als ik met klank werk, heb ik bewust de neiging om met goedkope muzikale thema's te werken. Vandaar dat ik mij er maar om de vijf jaar aan waag. Dat heeft al genoeg gezonde schade aangericht.
Wat betekent het voor jou dat je creatie net in het Concertgebouw voor het eerst (in België) te zien zal zijn?
