Too many keys

Vijf toetsenisten dompelen je tijdens deze bijzondere concertavond onder in een heerlijke muzikale trance. Een ode aan het minimalisme, en aan de piano. 

Componist (van onder meer de soundtrack van films als Lion en Dune: Prophecy) en pianist Hauschka transformeert de zaal in een sonisch laboratorium, dat het publiek laat laveren tussen puurheid en complexiteit. Zijn werktuig is de vleugelpiano die hij met stukjes plakband, vilt en allerhande materialen ‘prepareert’. Voeg daar nog een royale scheut elektronica over, en je komt uit bij muziek die je lijf in alle vezels doet meetrillen.

Met haar warme en minimalistische muziek beweegt de Turkse Büşra Kayıkçı zich in gelijkaardige sferen als haar voorbeeld Nils Frahm, voor wiens Piano Day-compilatie ze ook een bijdrage leverde. Ze is gefascineerd door de klank van haar instrument. Met echo’s aan Cage en Frahm, maar vooral een heel pure eigenheid nestelt ze je in haar knusse repetitieve en eindeloze klanken. 

In de studio’s van Nils Frahm nam de Amsterdamse pianiste Helena Basilova een album op met interpretaties van het werk van Ryuichi Sakamoto, wiens muziek tussen 80’s synth-, electro-pop en (neo)klassiek zweeft. Op piano, synthesizers en elektronica brengt ze een bezwerend en gepast eerbetoon aan de maestro.

Componist Alvin Curran en pianist Daan Vandewalle musiceren al meer dan twintig jaar samen. Centraal in hun concert staat Era Ora (Italiaans voor ‘Het werd tijd’ of ‘Eindelijk’ of ‘Laten we vertrekken’). Met die gedachte in het achterhoofd scheppen Curran en Vandewalle een wereld aan bezwerende klanken en eindeloos variërende klankmassa’s die de hele Kamermuziekzaal vullen.