Drie vragen aan maker Anouk De Clercq
- 1971, Gent
- Onderzoekt het potentieel van audiovisuele taal om mogelijke werelden te creëren
- Belgische première van haar poëtische videobeelden bij Messiaens Quatuor pour la fin du temps in januari
Is je werk al 'af', of loopt het proces nog?
Het werkproces is nog in volle gang. De beelden worden gemaakt via digitale animatie en dat vraagt best wel wat tijd. Op dit moment zijn het moodboard en het script klaar. Daarbij werd vooral gekeken naar wat de muziek vraagt, want die wisselwerking tussen muziek en beeld is de grootste uitdaging van dit project. Van enkele cruciale beeldsequenties werden ook al wat schetsen voorbereid en zo kunnen we aan het echte werk beginnen: het concreet creëren van denk- en droombeelden en het bouwen van de sfeer.
De muziek bestond al (lang) voor jouw creatie erdoor werd geïnspireerd, beïnvloedt dat het maakproces?
Het gaat erom de muziek te kennen, te doorploegen, erover te lezen, diep te luisteren en daarbij de verbeelding aan het werk te zetten. Dit werk is zonder meer monumentaal en tegelijk zo intiem door de kleine bezetting. Het kan niet de bedoeling zijn de muziek simpelweg te illustreren en dus moet je graven naar openingen in de muziek, de sfeer en de toon zoeken, benoemen en vervolgens verbeelden. Alles opdat het publiek nog beter zou kunnen luisteren en nog dieper in de muziek zou kunnen bewegen.
