Het kraken van de aarde
Ik las eens in een boek van de Zwitserse filosoof en schrijver Pascal Mercier, dat goede muziek ons voorbereidt op de stilte. Of hij daarmee een nieuwe waarheid had geformuleerd, wist ik niet. Maar het solistenensemble Kaleidoskop herinnerde me er alvast aan. Dit achtkoppige, vernieuwende collectief vond zijn oorsprong in Berlijn en wordt vaak zonder schroom tot hipsterbeweging herleid. Maar laat ons dat nu vooral niet doen.
In hun nieuwste concertprogramma 4 Rooms worden klankruimtes gecategoriseerd. Volgens afwezigheid, verbondenheid, ruimte en passacaglia, de verandering.
Kaleidoskop slaagt er op wondermooie wijze in om de tijd uit te rekken, onder hoogspanning te zetten. De barokstukken worden verweven met actuele klanken, waardoor verschillende perspectieven elkaar kruisen. Alle werken zijn steeds onderling verbonden.
Kaleidoskop is meer dan alleen maar een uitvoerend ensemble. Hun concerten nodigen ons uit om oude muziek weer als nieuw te horen.
Het bijzondere lichtontwerp van Ladislav Zajac creëert een meerstemmigheid in de breedste zin van het woord. 4 Rooms overstijgt de habituele concertbeleving. De ruimte wordt herdacht door af te zien van de klassieke opdeling tussen uitvoerders en publiek. De muzikanten omringen ons, zijn soms nabij en dan weer veraf.
Artistiek leidster Daniella Strasfogel mag zich, samen met haar muzikanten, op de borst kloppen. Kaleidoskop is een ensemble om te omarmen. 4 Rooms is een weerklank van onze tijd, van het complexe geheel van onze werkelijkheid. Men probeert de traditie te doorbreken en zoekt naar een muzikale caleidoscoop.
Welja, zelden is de stilte van de winter, het kraken van de mossen en aarde, zo mooi voor me ingeleid.
Tim Taveirne
Reporter Soundcast
