Armen, benen bloot, maar zeker warm genoeg
Belevingsverslag door Seya Hulsbosch
Vijf soundcasters glippen om half twee binnen op de repetitie van The Beginning of Nature van het Australian Dance Theatre. Een warm welkom van productieleidster Francoise loodst ons onmiddellijk binnen in de wereld van deze productie.
The Beginning of Nature is al een hele poos op tour en op elke nieuwe locatie geldt; een andere zaal, een andere scène, andere lichtbalken, andere posities, andere beweging. Omdat dit de grootste zaal is waarin ze tijdens deze tour staan, stuurt de productieleidster alle dansers naar boven, het balkon op. Van hieruit zien ze welke delen van de scène zichtbaar zijn en voelen ze hoeveel energie ze de zaal in zullen projecteren.
Francoise vertelt ons dat we enkel de spacing te zien krijgen. Zonder te dansen, doorlopen de dansers, technici en creatief coördinator de volledige voorstelling. Ze passen het lichtplan en de bijhorende posities aan aan deze zaal; dansers zoeken met hun lichaam het licht.
In comfortabele kleren en met een halfvolle beker aan concentratie schetst deze groep wat het publiek straks te zien zal krijgen. Elke danser heeft één broekspijp omhoog, hier en daar de armen bloot. Belangrijk omdat armen en benen bloot zijn tijdens de opvoering en het licht anders reageert op kleding dan op huid. De dansers zijn nog niet opgewarmd. Ze houden hun energie klein maar richten des te meer energie naar elkaar. De scène ontvouwt zich tot een warm nest van wezens die hun positie tegenover het licht, de zaal en vooral mekaar zoeken.
Tom, wil jij nog eens daar staan? Goed, dankje. Wil iedereen even naar de eerste bloem gaan? Goed, dankjewel. Of nee, toch nog eens. Iedereen even daar blijven. Loop dit stuk maar eens door, niet te intensief bewegen. Kunnen jullie iets meer huid tonen? Dankjewel. Oké, goed, nu naar de solo van Chris.
Wanneer alles is uitgelicht, krijgt iedereen een korte pauze. Over een kwartier, om vier, begint de opwarming. Erna doorlopen ze enkele fragmenten met muziek, zoeken ze de juiste mentale staat op. De concentratiebeker vullen, kostuums aantrekken en de groep is klaar om de vruchten van hun zoektocht te plukken. De zaal zal vol zitten, dat weten ze, tot boven.
