Hoofden komen los op hun schroeven te staan van het draaien en zoeken naar de verschillende klanken. Rode wangen en zwetende handen. Dit is wat men krijgt na een volle avond muzikale woestheid van SURROUND!
Met intensiteit bracht Slagwerk Den Haag de energieke werken van Adams en Xenakis. Alweer werd eens bewezen dat slagwerk oneindig veel mogelijkheden biedt voor de klankkunst. De voor velen obscure instrumenten die door het ensemble gebruikt werden, spraken tot de verbeelding. De klanken botsten op hun unieke manier met de architecturale vorm van de kamermuziekzaal. Zelfs de stiltes vormden een eenmalige entiteit met de uniciteit van de ruimte. Af en toe leken de klanken aan te vallen, dan werd een lange stilte dreigend gevuld maar ook tot leven gebracht door zuchtmotieven en het geschuifel van het publiek. Onverwachtse klanken in die stiltes werden bijna een gevaarte. Mensen schoten dan zowat uit hun stoel of knipperden even verstrooid met de ogen.
Brussels Philharmonic bracht op de scène een buitengewone uitvoering van verscheidene heftige werken, van Wagner tot Ligeti. Het publiek werd hier eindelijk verlost van een illusoir verlangen toe te behoren tot het groter geheel van een orkest, want nu mocht men letterlijk plaatsnemen tussen de musici. Een schelle toon van de klarinet, een strijkstok die de snaar nauwelijks scheert; alles werd hoorbaar. Zelfs de trillende handen van dirigent Reinbert de Leeuw werden tastbaar in de nabijheid.
Tekst: Anne Verbeure
Foto’s: Lieselot Everaert