Goddelijke engelstemmen, zoete demonen
Soundcaster Aïsha Gaillaert over 'Vox Angeli'
Op 30 mei liet het Nadar Ensemble alle hoeken van het Concertgebouw zien met zijn Angel Series. De intrigerende compositie van Bernhard Lang werd geschreven voor de Angel Room, het thuis van het werk van Luc Tuymans. Zoals bij The Cold Trip, een herwerking Winterreise van Schubert, en I hate mozard kijkt Lang opnieuw terug in het verleden met een tekst waarin we elementen van de vroegchristelijke leer kunnen terugvinden en verhalen uit het hermetisme over goddelijke engelenstemmen en demonische figuren.
De aanleiding van de muziek is de menselijke stem in de vorm van een gedicht die doorheen het stuk verweven zit. Vanaf dat punt stijgen we letterlijk en figuurlijk naar boven.
De muziek van Lang laat zich niet onder één noemer vatten of in dit geval tot één ruimte beperken. Als publiek worden we meegenomen op een schijnbaar eindeloze wandeling door hoeken en spiralen, door een muzikale compositie in constante dialoog met de architectuur van het gebouw. Verspreid over vier verschillende ruimtes schipperden we in stilte doorheen vier composities meegevoerd door ritme, muziek, geluid en gestructureerd lawaai, poëzie en zang.
Beginnende in de Kamermuziekzaal met Osculetur, naar de studio waar we Nigra sum te horen kregen, vervolgens belandden we in de Concertzaal bij Le Tonnerre om te eindigen in de Angel Room met The Angel Song.
In de eerste ruimte werd de engelenstem van Els Mondelaers vergezeld door een cello en een viool die opboksten tegen elkaar en tegen audiosamples uit pornofilms.
Naargelang de wandeling vorderde groeide de veelheid aan instrumenten en melodieën. Een fluit, een elektrische gitaar, een klarinet, een trombone, slagwerk, synthesizer en sampler. Ze ondersteunden elkaar en werkten elkaar tegen, alles resulterend in een ritmische spanning die telkens weer de grenzen opzocht om ze vervolgens opnieuw te vervagen.
Tot slot stonden we recht tegenover de engelen met gitarist Kobe Van Cauwenberghe wiens muziek we eerder dit jaar hebben kunnen ervaren bij ZWERM tijdens het SLOW-festival. En met Els Mondelaers die de diepte en schakeringen zong die overeenstemden met het werk van Luc Tuymans.
