Er zijn mensen die geduld kunnen oefenen. Lubomyr Melnyk is er één van. De ondertussen 68–jarige Oekraïense componist moest wachten tot 2013 op zijn definitieve doorbraak. Onder het toonaangevende label Erased Tapes(o.a. Ólafur Arnalds) maakte hij twee platen met hulp van Nils Frahm en Peter Broderick. Zaterdagavond was Melnyk voor de allereerste keer te gast in Brugge en jawel, het blijkt te kloppen: geduld is een schone deugd.
Wanneer Melnyk de Kamermuziekzaal binnenwandelt, breekt spontaan het applaus los. We lijken allemaal even nerveus. Na wat gestuntel met de microfoon spreekt Melnyk het publiek toe. Hij is blij, héél blij. “Your ears will hear a real live piano!” De man zou evengoed een lezing kunnen geven. Begeesterd vertelt hij over zijn fascinatie voor het instrument. Hij waarschuwt ons: “I’m not just a composer. The piano and I had made some discoveries. Sound is a mysterious miracle! The sound must be there before the magic can happen. It’s more powerful than anything else in this room.”
Hoezeer Melnyk ook probeert om zichzelf te demystificeren, hij blijkt zélf toch vooral het mirakel te zijn. Dat zijn muziek een onderneming van lange adem is, geloof je zo. En zoals met alle goede kunst, ontglipt het je nooit. Je luistert en wilt blijven luisteren. Ook kijken af en toe, hoe hij dat nu precies doet. Melnyk ontroert.
Hij vertelt over die ene middag waarop hij in een hotellobby een piano bespeelde – en niemand die hem opmerkte. Niemand leek de muziek te horen. Tot er enkele kinderen bij hem kwamen zitten. Ze vonden het fantastisch. Tik Butterfly in op YouTube of Spotify en u zult begrijpen waarom die kinderen toen, en wij gisteren, het geweldig vonden!
Tim Taveirne
Foto: Vibe Stalpaert