Mars richting het weekend
Het is zes uur en de Inkomhal van het Concertgebouw gonst. Verwachtingsvol kijken de vroegste festivalgangers naar het bescheiden podium in het midden van de hal. Het wordt stil wanneer plots buiten een sousafoon klinkt. Vijf muzikanten marcheren naar binnen, door het publiek heen, op het podium af. Ze spelen een ingetogen aankondiging van een forse mars richting het weekend, richting deze achtste editie van Jazz Brugge.
De vijf vormen samen het Mâäk Quintet, een avontuurlijke en vooruitstrevende jazzformatie uit België. De groep brengt een altijd verrassende mix van avant-garde en Afrikaanse roots. Dat ze niet alle vijf op het podium passen, vormt geen probleem. Integendeel, voortdurend bewegen ze zich naar het publiek om hen al flirtend mee te krijgen in hun bezwerende optocht. Zo glijden ze van het ene nummer in het andere, een feest dat nooit stopt. Nu weer log en zwaar, dan weer over elkaar heen struikelend, met één constante: een gevecht tegen de berusting. Het publiek moet en zal hen daarbij volgen. Hierbij haalt het quintet alles uit de kast: gezang, geklap en bodydrum. Wanneer na twintig minuten het eerste rustmoment valt, voel je in de ruimte hoe afwachtendheid omslaat in vierend enthousiasme. Wat een aftrap, wat een feestelijke opener: onze karavaan kan nu echt vertrekken.
Mâäk Quintet, gezien door Sam Ecker (KAAP) op vrijdag 16 november 2018 tijdens Jazz Brugge – dag 1
