Opperpriesteres aan het hoofd van onze karavaan
Ghalia Benali en Mâäk verbinden met Mw’Soul
Het blijkt een handelsmerk van de jongens van Mâäk: langs de achterkant van de zaal het publiek verrassen. Alle ogen in de concertzaal waren op het podium gericht, wanneer ze plots achter ons op de meest gekke manieren begonnen te tikken en te blazen op hun instrumenten. Ze krijsten over de hoofden van het publiek, zoemden in de oren en proestten zich felgebekt een weg naar voren. Daar zouden ze in tegenstelling tot eerder deze avond niet zelf in het middelpunt van de belangstelling staan. Die eer was weggelegd voor Ghalia Benali die met ondersteuning van Mâäk haar project Mw’Soul kwam brengen.
Mw’Soul is doordrongen van het spirituele. Benali baseerde zich hiervoor op de tradities in de soefipoëzie met eigen teksten of die van andere jonge Arabische dichters. Als een opperpriesteres en met veel zwier bezwoer ze het publiek en haar muzikanten met twee gekleurde veren. Bij de start van het optreden strekte ze haar armen de lucht in, alsof ze de muzen wilde aanroepen. En die waren zeker van de partij: Benali toonde zich een doorwinterd verteller die ons met veel drama en expressiviteit meenam in een verhaal van verbondenheid. Het project kan dan ook gezien worden als een vuist tegen het huidige politieke klimaat dat verdeeldheid zaait.
En zo komt onze karavaan zeker niet tot stilstand na deze geslaagde eerste dag: Mw’Soul wist ons stevig op te zwepen en op te laden voor de rest van dit veelbelovende weekend. Wij volgen graag!
Geschreven door Sam Ecker (KAAP) op vrijdag 16 november 2018 tijdens Jazz Brugge – dag 1
