Soundcast cureert — een gesprek met Clémence Clarysse
Clémence is lid van Soundcast, de jongerengroep van het Concertgebouw. Samen met haar collega-Soundcasters mocht ze enkele artiesten uitnodigen op de tweede avond van het pianofestival Too many keys, een event dat niet toevallig de naam Ambient Piano kreeg. De coronacrisis riep dit festival helaas een halt toe, maar de plannen van Soundcast willen we je niet onthouden.
Waarom trok net de avond rond Ambient Piano Soundcast aan?
Met Soundcast waren we van bij het begin erg enthousiast over het pianofestival Too many keys. We vonden het super dat het Concertgebouw ambient muziek zou programmeren. Het is een genre dat bij veel jongeren in de smaak valt, maar dat je niet vaak hoort in klassieke concertzalen.
Met Soundcast wilden jullie er absoluut jonge muzikanten Jonas Steurs en Tristan de Pauw bij. Waarom zij precies?
We hebben bewust voor twee jonge muzikanten gekozen omdat we het belangrijk vinden jong talent een platform te bieden. Jonas ken ik al een tijdje omdat we onder meer samen muziek maakten in zijn band Yusuf. Toen ik het woord ambient hoorde vallen, dacht ik meteen aan hem. Hij is een echte elektronica-magiër die met een paar sounds een heel eigen wereld kan creëren. Tristan kozen we vanwege zijn prachtige 'dronescapes', iets wat helemaal past binnen het ambient genre waar de klank op zich belangrijker is dan muzikale structuur of ritme. Ik wist dat hij daarnaast ook een grote fascinatie voor componisten als Satie heeft en vroeg hem daarom om een bewerking te maken voor Too many keys. Hij is hierop ingegaan en zal op 11 april een hedendaags antwoord brengen op Saties beroemde Vexations.
Denk je dat de keuze voor synthesizer hier een meerwaarde biedt?
Het zal in elk geval verrijkend zijn om met muziek die normaal voor akoestische piano geschreven is te experimenteren op synthesizer. Ik vind het daarnaast heel fijn dat bij dit pianofestival ook plaats is voor synthesizers en andere 'key'-of toetsinstrumenten. De synthesizer speelde dan ook een belangrijke rol in het ontstaan van de ambient.
Wat verwacht je van de avond?
Beide artiesten creëren nieuw werk speciaal voor dit festival, dus ik ben erg benieuwd naar de resultaten. Ik hoop ook dat we die avond zowel jong als oud kunnen laten proeven van het soms nog te mysterieuze genre dat ambient is.
Wat is voor jou de link tussen het seizoensthema ‘Ik ben weer velen’ en Ambient Piano?
Met ‘Ik ben weer velen’ wil het Concertgebouw focussen op het persoonlijke en het intieme. Ze stellen daarbij een meer caleidoscopische blik op mensen voor en dat zou je eigenlijk ook kunnen vertalen in muziek: bij minimal en ambient music gaat het niet om veel noten, maar om de gelaagdheid van die noten. Eén klank kan een veelheid aan kleuren, betekenissen of sferen overbrengen. Benieuwd wat dat gaat geven!
— Interview: Valentina Broes
