Sinds hun eerste kennismaking is het muzikale liefde op het eerste gezicht. Ben Sluijs verwoordt het als volgt: “Sommige muzikale ontmoetingen zijn bijzonder, bedoeld om te blijven, en geven met hun zeldzame match zelfs het gevoel mogelijk slechts één keer in een mensenleven te zullen voorkomen”
Al vele jaren zijn Ben Sluijs en Erik Vermeulen vaste waarden in het Belgische jazzlandschap, met vele producties op hun naam, dus ik keek er naar uit om hen deze avond te leren kennen.
Het muzikale duo startte onder een zacht paars licht met ‘Goodbye’ en ‘Broke’. Een kalme, serene sfeer vulde de ruimte en de ogen naast mij werden gesloten. Het is muziek waarbij je kan indommelen bij een knetterend haardvuurtje, maar toch bleef mijn blik gekluisterd aan de vingers van Erik Vermeulen en de gezichtsuitdrukking van Ben Sluijs. Rustig en intens tegelijkertijd. Soms voelde het alsof ze geen besef hadden van het publiek rondom zich, alsof ze samen genoten van hun muziekspel, elkaar begeleidend door de verschillende stukken. Wondermooi. Ik betrapte mijzelf meerdere keren op glimlachen.
Toen een vrouw eens vroeg aan Louis Armstrong wat Jazz precies was, antwoordde hij: “Door het feit dat u mij vraagt wat het is, zult u het nooit weten.” Jazz moet je beleven, voelen, ontdekken… en beleefd dat heb ik zeker!
Ben Sluijs: saxen
Erik Vermeulen: piano
Tekst Emma Meerschaert
Foto Tijs Soete