Vier vragen aan drie Makers

Met de Makers ondersteunen we midcareer kustenaars tijdens een traject van twee jaar. We kiezen voor artiesten uit diverse disciplines die klaar zijn voor een nieuwe stap in hun artistieke ontwikkeling. We stellen je graag de nieuwe lichting Makers van 2023-2024 voor aan de hand van vier vragen (die luisteraars van het Radio 1-programma Culture Club ongetwijfeld bekend zullen voorkomen …)

1. Michiel Vandevelde

• Danser en choreograaf, maar ook curator, schrijver en redacteur
• In zijn werk sijpelt politiek activisme door 
• Stelt naast andere kleinere projecten in 24-25 zijn eerste grote operabewerking voor

Hoe maak je het?

Het wordt een spannend seizoen met tal van mooie projecten. Dat maakt me enthousiast. Momenteel ben ik aan het repeteren in Salzburg met vijf prachtige dansers. Ik spendeer graag tijd in ruimtes waar kunst belangrijk is. Kunst maken of bijwonen geeft me levenslust. En wanneer de dynamiek goed zit in een artistiek proces is het extra genieten. Ik kijk er ook al naar uit om Le sacre du printemps in Brugge te brengen tijdens December Dance. Dat markeert het begin van het Makerstraject. De premièrereeks in Zürich afgelopen voorjaar was alvast heel mooi.

Wat maak je (nu)?

In Salzburg werk ik met dansers van de BODHI project dance company aan to the hands. Daarna beginnen de repetities voor een opera in regie van Krystian Lada voor De Munt. Ik ondersteun met de choreografie. We brengen straffe Brusselse dansers op scène in een opera over revolutie. Ondertussen bereid ik samen met componiste Eva Reiter en het Ictus ensemble de experimentele opera The Rise voor, een project dat later ook naar Brugge komt. 

Waarom maak je het?

Vooreerst geeft het me veel voldoening en plezier om met mensen samen te werken. Maar bovenal: kunst biedt je de ruimte om buiten normatieve en gevestigde kaders te denken en voelen. Dat is wat kunst zo fundamenteel maakt voor een samenleving, het laat toe om (mogelijkheden van) het menszijn te bevragen, te denken, te voelen, te vormen, te verbeelden.

Met wie maak je het?

Naast de mensen die ik in de andere vragen vermeld, zijn er tal van mensen die mee het werk maken. Van technisch verantwoordelijken tot muzikanten, scenografen, kostuumontwerpers. In de samenwerkingen die ik aanga, hecht ik belang aan drie principes. Het eerste is heel eenvoudig: resoneren we op persoonlijk vlak, zal de dialoog versterkend en/of verfrissend zijn? Het tweede is of iedereen energie zal halen uit het project? Zijn de mensen die betrokken zijn overtuigd van het project? En ten derde ga ik op zoek naar mensen die ik heel bijzonder vind in hun artistieke praktijk. Met wie je iets maakt, is voor mij de meest cruciale vraag voor elk artistiek project, want die sociale relaties worden het fundament waarop je iets ontwikkelt.

2. Tom De Cock

• Percussionist
• Ontwikkelde een passie voor micropercussie: in een unieke en praktische set-up laat hij via versterking de kleinste details van zijn percussie-instrumenten horen
• Te zien en horen met klankinstallaties, performances en concerten in het Concertgebouw de komende maanden

Hoe maak je het?

Ik ben heel blij om de diversiteit van mijn praktijk als muzikant en maker te kunnen tonen in al zijn facetten binnen de werking van Concertgebouw Brugge. Zowel slagwerk, programma's samenstellen, geluidskunstinstallaties als dirigeren zullen aan bod komen in de verschillende voorstellingen. Mijn hoofd is altijd bezig en altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen en manieren om met muziek om te gaan en muziek voor te stellen aan het publiek. Die veelheid zelf en het verschil tussen de producties vormen mijn eigen houvast om het bos door de bomen te kunnen blijven zien.

Wat maak je (nu)?

Voor dit seizoen in het Concertgebouw maak ik drie voorstellingen die heel verschillend zijn. Er is de opening van het nieuwe stuk bos, daar hebben we met een lokale instrumentenbouwer woodblocks geselecteerd uit lokale omgevallen bomen. We brengen er Music for Pieces of Wood van Steve Reich in een nieuw eigen arrangement. Voor Yule in december stelde ik samen met de twee fantastische zangeressen Lore Binon en Meskerem Mees een ‘Kerstconcert 2.0’ samen. Het wordt een intieme avond met muziek van alle tradities rond de lichtfeesten, waarin alle muzikanten verschillende instrumenten spelen en zingen. In februari is er tijdens Het witte blad dan de wereldpremière van Autophagy III, een geluidskunstinstallatie waarin ik in dialoog ga met een landschap van feedback-driven cymbalen en drums.

Waarom maak je het?

Ik speel en maak om fantastische muziek en kunst bij een publiek te brengen en om hen te overtuigen van werk van bepaalde componisten en andere makers. In die zin heb ik als maker een eerder dienende rol voor de kunst van andere makers. Die rol ligt me goed: ik heb niet de drang om zelf te componeren, maar heb een duidelijke visie en intuïtie over wat samen kan en moet om tot een evenwichtig en soms verrassend resultaat te komen. Vaak vanuit een buikgevoel dat mij de weg wijst.

Met wie maak je het?

Er zijn heel wat mensen betrokken bij de voorstellingen die ik maak. In het bos spelen twee oud-studenten Anita Cappuccinelli en Lucas Messler mee. Voor Yule maakt Jean-Luc Fafchamps de arrangementen en speelt hij piano. Daarnaast zitten luitist Jurgen De Bruyn, Lore Binon en Meskerem Mees natuurlijk mee op het podium, en staat Alex Fostier in voor de versterking. De productie wordt gecoproduceerd door Zefiro Torna, Ictus en B-Classic. De geluidskunstinstallatie maak ik samen met componist Andrea Mancianti en lichtkunstenaar Roberto Fusco. 

 3. Catalina Vicens

• Zowel uitvoerder als onderzoeker, gespecialiseerd in historische klavierinstrumenten
• Curator van de befaamde Tagliavini Collectie in Bologna
• Gebeten door de combinatie oude en nieuwe muziek, het liefst met toevoeging van state-of-the-art technologie

Hoe maak je het?

Stap voor stap. En soms, in veel stappen.

Wat maak je (nu)?

Ik ben voortdurend bezig met het creëren van talloze ideeën en artistieke concepten tegelijkertijd. Op dit moment, als gevolg van de lopende gebeurtenissen in onze wereld en mijn samenwerking met het HERMESensemble aan het MOIRA-project, dat gebruikmaakt van artificiële intelligentie, merk ik dat ik nadenk over de impact van AI op mijn artistieke praktijk en onderzoek. Ik koester de dialoog die zich ontvouwt tussen het oude en het nieuwe, het analoge en het digitale. In plaats van verandering te weerstaan, omarm ik het en draag ik actief bij aan de vormgeving ervan. Deze tekst liet ik door AI nakijken, en AI heeft altijd zijn eigen bijdrage. Ik corrigeer het en geef er vorm aan. De vraag die rijst is, wat gebeurt er als ik AI in mijn input opneem? Geef ik er simpelweg commentaar op of erken ik het? Loop ik het risico mijn eigen identiteit te verliezen, of kan ik er een zinvolle dialoog mee aangaan? Ik ben momenteel gevestigd in Bologna, waar ik werk als directeur van een museum voor oude toetsinstrumenten. Daar werk ik ook samen met wetenschappers en ingenieurs aan benaderingen om kunst te integreren met geavanceerde technologieën, die zijn ontworpen om tastbaar muzikaal erfgoed te behouden en te waarderen. Ik kijk ernaar uit om dit te gebruiken als basis voor de ontwikkeling van nieuwe artistieke concepten en ideeën die ik de komende jaren naar het Concertgebouw hoop te brengen.

Waarom maak je het?

In mij leeft een drang om de kloof tussen het verleden en het heden te overbruggen. Ik streef ernaar om directe communicatie met mezelf aan te gaan, voornamelijk via artistieke creatie, en steeds meer om verbindingen met anderen tot stand te brengen. Creatie dient als een onzichtbare draad die individuen verenigt. Het is wanneer we onze creatieve impulsen delen dat deze draad tastbaar wordt. Het gaat verder dan alleen optreden en verwijst terug naar onze innerlijke drang om het leven te beschouwen als een daad van schepping op zich, en daardoor een intrinsiek onderdeel van het leven zelf te worden.

Met wie maak je het?

Ik doe in de eerste plaats mee aan enkele projecten die worden ontwikkeld door ensembles die mij in dialoog brengen met middeleeuwse instrumenten, maar met nieuwe composities of improvisaties, zoals bijvoorbeeld HERMESensemble en de combo van Cappella Mariana met het Goeyvaerts Strijktrio.

Ontdek onze andere Makers op concertgebouw.be/ demakers
De Makers krijgen de steun van de Vrienden van het Concertgebouw. Vrienden maken het mee. Lees meer op concertgebouw.be/vrienden