In ‘Mazing’ worden vijf dansers in beweging gezet door het publiek. Ze creëren zichtbare netwerken van acties, die hun oorsprong vinden in eenvoudige sociale onderhandelingen. ‘Mazing’ is een zachtaardige maar destabiliserende performance die onze notie van ‘de gemeenschap’ bevraagt én versterkt. In het digitale tijdwerk wil Vera Tussing de kracht van de fysieke aanraking herwaarderen. Vandaag is het sociaal gebeuren een performance geworden, en performance een sociaal event. Vanuit die wetenschap stelt ze zich de vraag hoe ze aan de hand van performance nieuwe modellen van sociale betrokkenheid kan ontwikkelen. In Mazing toont Tussing een mogelijk antwoord, gebaseerd op de simpele kracht van het dansende lichaam, de tastbaarheid van beweging en de fragiliteit van fysiek contact.
Illustraties door Bries Geerts voor Soundcast