Yorick Baeke over Dances of Death
Belevingsgedicht Dances of Death — Michiel Vandevelde
Bijna wil ik ook gaan liggen, me laten verven in een zacht indigo, mijn skelet laten traceren.
Al is het enkel voor de zachte aanraking, de zorgvuldige streling, die me al maanden ontzegd wordt.
Ik glij mijn benen door lichte stof die waait en draait terwijl ik me opwind als tol die reist naar verder.
De tril die door mijn lichaam gutst neemt vorm als klank die geprojecteerd met gelijkende vermengt.
Wat losgemaakt wordt trekt als anker naar elkander, en samen voelen we wat moet.
Iets anders komt, vervormt, beheerst, begeert, vergrijpt en mijdt, maar jaagt vooral.
Als een vuurtoren zocht het licht naar wie verstoten was en wanhopig snakte, maar gevonden werd niemand meer.
— Dances of Death, gezien door Yorick Baeke (Soundcast+) tijdens December Dance op 4 december 2021
